Kwas octowy

Podstawowym rodzajem kwasu octowego jest tzw. kwas octowy lodowaty, czyli czysty kwas o stężeniu powyżej 99%, który w temperaturze poniżej 16,6°C zastyga i tworzy bezbarwne kryształy przypominające lód. Jest on wykorzystywany głównie w przemyśle chemicznym do syntez organicznych, produkcji rozpuszczalników, estrów i bezwodnika octowego. Innym powszechnie spotykanym rodzajem jest techniczny kwas octowy, o niższej czystości, stosowany tam, gdzie nie jest wymagana wysoka jakość surowca, np. w procesach czyszczenia, odkamieniania lub jako surowiec w przemyśle tekstylnym.

Kwas octowy 80% jest często wybierane w przemyśle jako kompromis między efektywnością działania a bezpieczeństwem i łatwością transportu w porównaniu do bardziej stężonego kwasu lodowatego.

Stężenie kwasu octowego

W handlu i praktyce przemysłowej kwas octowy jest dostępny w różnych stężeniach, najczęściej 80%, 60%, 50%, 30%, a także w znacznie niższych stężeniach, takich jak 10% lub 5%, używanych głównie w przemyśle spożywczym. W zastosowaniach domowych i gastronomicznych spotyka się go najczęściej w postaci octu spożywczego, zawierającego zwykle około 5–10% kwasu octowego. Dla przemysłu farmaceutycznego i kosmetycznego stosuje się zazwyczaj stężenia rzędu 6–20%, w zależności od konkretnego zastosowania i wymagań bezpieczeństwa.

W Archem oferujemy od ręki kwas octowy 80 % w pojemnościch 1000 l (opakowanie IBC typu mauser) i 30 l. Na indywidualne zamówienie dostarczamy także inne pojemności i przygotowujemy każde stężenie kwasu octowego.

Zastosowanie kwasu octowego w przemyśle

Kwas octowy 80% znajduje szerokie zastosowanie w przemyśle chemicznym, spożywczym, tekstylnym oraz farmaceutycznym. W przemyśle chemicznym służy jako surowiec do syntezy licznych związków organicznych, takich jak octany metali, estry octowe czy bezwodnik octowy. Jego właściwości rozpuszczające sprawiają, że jest często wykorzystywany jako rozpuszczalnik w produkcji barwników, żywic oraz tworzyw sztucznych.

W przemyśle spożywczym, po odpowiednim rozcieńczeniu i oczyszczeniu, kwas octowy może być stosowany jako regulator kwasowości oraz konserwant, choć do tych celów zwykle używa się niższych stężeń.

W branży tekstylnej wykorzystuje się go do utrwalania barwników na tkaninach oraz w procesie garbowania skór. W farmaceutyce i kosmetyce znajduje zastosowanie jako składnik preparatów przeciwbakteryjnych, przeciwgrzybiczych oraz jako reagent w syntezie niektórych substancji czynnych.

Kwas octowy 80% bywa również stosowany w przemyśle energetycznym, między innymi w procesach oczyszczania instalacji przemysłowych z osadów mineralnych, ze względu na swoje właściwości odkamieniające i odtłuszczające. Jego stosunkowo wysokie stężenie czyni go skutecznym i ekonomicznym rozwiązaniem w wielu gałęziach przemysłu, gdzie nie jest wymagane stosowanie czystego kwasu lodowatego.

Jest także

Kwas octowy w pszczelarstwie

Kwas octowy znajduje kilka praktycznych zastosowań w pszczelarstwie, głównie jako środek dezynfekujący oraz do walki z chorobami grzybiczymi i pasożytami w ulu. Jednym z jego najczęstszych zastosowań jest zapobieganie i zwalczanie grzybicy wapiennej i kamiennej czerwiu, które są wywoływane przez mikroorganizmy rozwijające się w wilgotnym środowisku ula. Kwas octowy działa silnie antyseptycznie – opary kwasu penetrują plastry, niszcząc zarodniki grzybów, bakterii i drobnoustrojów obecnych w wosku, miodzie czy drewnie.

W praktyce pszczelarskiej stosuje się go głównie do fumigacji ramek i korpusów uli poza sezonem, najczęściej po zakończeniu zbioru miodu. Ramki układa się w szczelnych pojemnikach lub pudłach, gdzie umieszcza się naczynie z 60–80% kwasem octowym. Opary działają przez kilka dni, skutecznie dezynfekując materiał bez jego uszkadzania.

Dodatkowo kwas octowy może być używany do czyszczenia sprzętu pszczelarskiego, np. dłutek, podkurzaczy, słoików czy pojemników do przechowywania miodu. Ze względu na swoje właściwości bakteriobójcze i grzybobójcze, pomaga utrzymać wysoki poziom higieny w pasiece i ograniczać rozwój chorób.

Warto jednak pamiętać, że stosowanie kwasu octowego wymaga zachowania ostrożności – należy unikać bezpośredniego kontaktu z oparami i zawsze pracować w dobrze wentylowanym miejscu lub na zewnątrz.

Producent kwasu octowego - hurt i detal

Archem jest nie tylko dystrybutorem ale też producentem kwasu octowego. Dlatego możemy zapewnić naszym klientom dostosowanie stężeń, pakowanie w niestandardowe pojemności, profesjonalny transport i hurtowe ceny.

Warunki hurtowej sprzedaży kwasu octowego negocjowane są indywidualnie - dzięki temu jesteśmy w stanie przygotować dla każdego z odbiorców korzystną i konkurencyjną ofertę.

W przypadku zamówień hurtowych najlepiej skontaktować się z naszym działem sprzedaży. Hurt podlega indywidualnej wycenie, cena zależna jest od m.in. od wielkości zamówienia, planowanej częstotliwości zamówień czy warunków płatności.

Karta charakterystyki kwasu octowego

Jako producent i dystrybutor, Archem udostępnia swoim klientom karty charakterystyki produktów.

Karta charakterystyki kwasu octowego (ang. SDS – Safety Data Sheet) zawiera szczegółowe informacje dotyczące właściwości chemicznych, zagrożeń oraz bezpiecznego obchodzenia się z tą substancją. Dokument ten jest wymagany przepisami prawa (m.in. rozporządzeniem REACH w Unii Europejskiej) i służy do ochrony zdrowia ludzi i środowiska. W karcie charakterystyki kwasu octowego zazwczyczaj znajdują się takie informacje jak:

Identyfikacja substancji i producenta – zawiera nazwę chemiczną („kwas octowy” lub „kwas etanowy”), numer CAS (64-19-7), numer WE oraz dane producenta lub dostawcy, w tym dane kontaktowe w nagłych przypadkach.

Identyfikacja zagrożeń – opisuje potencjalne zagrożenia dla zdrowia i środowiska, takie jak działanie żrące na skórę i oczy, łatwopalność oraz działanie drażniące na drogi oddechowe. Zawiera też odpowiednie piktogramy GHS, zwroty H (hazard) i P (środki ostrożności).

Skład/informacja o składnikach – podaje stężenie substancji (np. 80%, 99%) i identyfikatory chemiczne.

Środki pierwszej pomocy – instrukcje dotyczące postępowania w przypadku kontaktu ze skórą, oczami, spożycia lub wdychania oparów.

Postępowanie w przypadku pożaru– opisuje metody gaszenia (np. dwutlenek węgla, piana, proszek gaśniczy) i zagrożenia związane z wydzielaniem się toksycznych gazów w czasie spalania.

Postępowanie w przypadku niezamierzonego uwolnienia do środowiska – zawiera instrukcje dotyczące zabezpieczenia wycieku, wentylacji oraz usuwania skażonego materiału.

Obchodzenie się z substancją i jej przechowywanie – zalecenia dotyczące warunków magazynowania (np. chłodne, dobrze wentylowane miejsce, z dala od źródeł ciepła i utleniaczy) oraz środków ochrony osobistej.

Kontrola narażenia i środki ochrony indywidualnej – informacje o dopuszczalnych wartościach narażenia (NDS, NDSCh), a także zalecenia dotyczące stosowania rękawic, okularów ochronnych i odzieży ochronnej.

Właściwości fizykochemiczne– dane takie jak stan skupienia, kolor, zapach, pH, temperatura wrzenia, temperatura zapłonu, gęstość i rozpuszczalność w wodzie.

Stabilność i reaktywność – opis warunków, których należy unikać (np. wysokiej temperatury), oraz substancji, z którymi kwas octowy może niebezpiecznie reagować (np. utleniacze, zasady, metale).

Informacje toksykologiczne– dane dotyczące szkodliwości dla organizmu, >m.in. dawki LD50, działanie drażniące i żrące, możliwość wywoływania alergii.

Informacje ekologiczne – wpływ na środowisko wodne i glebowe, stopień biodegradowalności, toksyczność dla organizmów wodnych.

Postępowanie z odpadami – wskazówki dotyczące utylizacji resztek kwasu i opakowań, zgodnie z lokalnymi przepisami.

Informacje dotyczące transportu – dane wymagane w transporcie ADR, IMDG lub IATA, w tym numer UN (2789), klasa zagrożenia (8 – substancje żrące), grupa pakowania i etykiety ostrzegawcze.

Informacje prawne – odniesienia do odpowiednich przepisów i rozporządzeń UE lub krajowych.

Karta charakterystyki jest dokumentem obowiązkowym przy sprzedaży substancji chemicznych i powinna być udostępniona użytkownikowi przed lub w momencie dostawy produktu.

Stężony kwas octowy a ocet spożywczy

Kwas octowy i ocet to dwie różne substancje. Różni je nie tylko zastosowanie ale też metoda pozyskiwania.

Pozyskiwanie stężonego kwasu octowego różni się zasadniczo od produkcji zwykłego octu, zarówno pod względem używanych metod, jak i celu końcowego. Ocet, czyli wodny roztwór kwasu octowego o stężeniu zazwyczaj od 4 do 10%, wytwarzany jest głównie metodą fermentacji biologicznej. Proces ten przebiega dwuetapowo: najpierw cukry są przekształcane w etanol w wyniku fermentacji alkoholowej, a następnie etanol utlenia się do kwasu octowego pod wpływem bakterii z rodzaju Acetobacter. Cały proces jest stosunkowo prosty, tani i naturalny. Powstały produkt – ocet – nie wymaga dalszego oczyszczania, ponieważ jest przeznaczony do celów spożywczych lub domowych, gdzie obecność wody jest pożądana.

W przypadku stężonego kwasu octowego – który zawiera 99% lub więcej czystego związku chemicznego – produkcja wygląda zupełnie inaczej. Taki kwas nie jest otrzymywany przez fermentację, lecz w wyniku syntezy chemicznej. Najczęściej stosowaną metodą jest karbonyzacja metanolu, czyli reakcja metanolu z tlenkiem węgla w obecności katalizatora. Jest to proces wymagający wysokiego ciśnienia, podwyższonej temperatury i precyzyjnego doboru warunków reakcji. Uzyskany w ten sposób kwas octowy jest produktem technicznie czystym, który często wymaga jeszcze dodatkowego oczyszczenia i osuszania, zwłaszcza jeśli ma być stosowany w przemyśle chemicznym, farmaceutycznym lub jako rozpuszczalnik.

Istotną różnicą między obiema formami produktu jest więc nie tylko sama metoda otrzymywania, ale też cel, dla którego się je wytwarza. Ocet spożywczy służy do zastosowań kulinarnych i domowych, gdzie nie jest potrzebne wysokie stężenie, natomiast kwas octowy w postaci lodowatej (czyli praktycznie bezwodnej) jest surowcem chemicznym, wykorzystywanym między innymi w produkcji tworzyw sztucznych, barwników, leków i estrów.

Warto też podkreślić, że o ile ocet może być produkowany lokalnie, nawet w małych zakładach lub domowo, to stężony kwas octowy wymaga zaawansowanej instalacji przemysłowej i wysokiego stopnia kontroli procesu technologicznego. W praktyce oznacza to różnicę nie tylko w sposobie pozyskania, ale również w skali, kosztach oraz wymaganiach jakościowych dla gotowego produktu.