Charakterystyka

Ciecz bezbarwna o drażniącym ostrym zapachu i smaku. Jako środek wygodniejszy w użyciu zastępuje sam formaldehyd, który w warunkach normalnych jest gazem. Miesza się m.in. z etanolem, który służy do jej stabilizowania, gdyż czysta formalina ma tendencję do polimeryzacji do trioksanu lub polioksymetylenu.
Formalina w wyniku kontaktu z powietrzem wytwarza trujący gaz o intensywnym zapachu, drażniącym drogi oddechowe. Jest silnie toksyczna i bakteriobójcza – ścina białka zarówno strukturalne, jak i enzymatyczne.

Zastosowanie

Formalina ma różne zastosowania w wielu rodzajach przemysłu chemicznego, tworzyw sztucznych i gumy, produkcji papieru i wielu innych.
Stężona służy do wypalania brodawek i cyst. W wodnym rozcieńczeniu 1–2 procentowym stosowana jako środek antyseptyczny, odkażający i przeciwpotny. Ponadto wykorzystuje się ją do konserwacji i przechowywania preparatów biologicznych. W stężeniu 3% do tkanek roślinnych, a 5% do anatomicznych preparatów zwierzęcych. Kilkuprocentowe roztwory wodne formaliny stosowane są w muzealnictwie do konserwacji, np. do obrazów zawierających w farbach substancje białkowe. W dawnej fotografii używana jako środek ścinający żelatynę stanowiącą bazę emulsji fotograficznej (zarówno do błon, jak i papierów).
Formalina jest jednym z najbardziej uniwersalnych i najlepszych środków do dezynfekcji obiektów hodowlanych. Stosowana przy wszystkich chorobach zwierząt w tym również ptaków. Nie uszkadza odkażanych materiałów, dlatego nadaje się do dezynfekcji wartościowych przedmiotów (odkażanie budynków inwentarskich, odkażanie maszyn wylęgowych, odkażanie w komorach wełny, odzieży ochronnej, skór i futer).